طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی

طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی خیزابه ای است از خروشی که جهان مد را تکان داده است: الهام از معماری! روزی مارشال مک لوهان کانادایی در توصیف جهانی شدن گفته بود که جهان ما دیگر مرزبندی هایش را از دست داده و همه در یک دهکده جهانی زندگی می کنیم. اما این گرایش گویی می خواهد لجبازانه به مک لوهان بگوید هویت ها هنوز ایستادگی می کنند. آنها چریک های دنیای مد هستند که سلحشورانه در برابر موج یکسان سازی مقاومت می کنند.

معماری ایرانی در طراحی لباس

همپیمانی مد و فرهنگ در طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی

خیلی از ما فکر می کنیم مد یعنی جشنواره های پر زرق و برق فشن و لباس هایی که در بوتیک ها پرو می کنیم. اما طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی و دیگر فرهنگ های سیاره زیبای ما زمین، به ما می گوید که اینطور نیست. مد با فرهنگ گره سختی خورده است. گر چه هر کدام هسته سخت خود را دارند که غالبا نامرئی است اما مثل بادی که هر جا بخواهد می وزرد همه جای جامعه و گروه های اجتماعی آن حاضرند. شاید مفهوم دهکده جهانی مک لوهان تا آنجا که این دو با هم داد و ستد می کنند تا حدی درست باشد. هر دو با هم سیال گونه در آمیخته اند و از هم تصویر و معنا قرض می گیرند. اما همچنان مد، مد است و معماری معماری.

ایران سرزمین چهار فصل طراحی لباس!

طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی را شاید بتوان نوعی بازگشت به پوشش سنتی جامعه ایرانی دانست. البته با گذر از زیباشناسی مدرن جامعه تغییر یافته امروز ما. لباسی ایرانی با طعمی جهانی! طراحان مد ایرانی در مقایسه با دیگر طراحان لباس امکان های تاریخی پرشمار (معماری یکی از مهم ترین این امکان ها است) و یک جعبه رنگ فرهنگی- قومی گسترده در اختیار دارند. ایران سرزمین قومیت های گوناگون است. از شمال تا جنوب ایران هر فرهنگ و قومیتی با رنگ ها و پوشش ها و معماری خاص خود زندگی می کند که در عین حال روح ایرانی همه را چون نخ تسبیح به هم متصل نگه داشته است. ایران سرزمین چهار فصل رنگ و معماری است.

با طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی فراملی شویم!

طراحان لباس ایرانی می توانند با الهام از طراحان موفق جهانی به جنبش طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی یک ویژگی فراملی ببخشند. امروزه هر طراح مد سفیر فرهنگی و هویتی کشور خود به شمار می رود. قاعده ای که همه طراحان موفق پذیرفته اند به این شکل صورت بندی می شود: محلی فکر کن و جهانی عمل کن. مزیت چنین رویکردی در این است که طراح را از تنبلی و مرگ تدریجی خلاقیت دور می کند. الهام از معماری بومی به معنی کپی صرف المان های معمارانه بر پارچه نیست. الهام یعنی بازآفرینی سازه معمارانه بر پارچه به صورتی است که هم خلاقانه باشد و هم بر آن سبک معمارانه دلالت داشته باشد.

کلر وایت کلر یک الهام موفق!

کلر وایت کلر: یک الهام موفق!

شاید الهام طراح به نامی مانند کلر وایت کلر (Clare Waight Keller) از سبک معمارانه Arabesque برای ما ایرانی ها در طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی آموزنده باشد. این طراح لباس مشهور، لباس عروسی مگان عروس خاندان سلطنتی انگلستان را طراحی کرده و دوخته است. کلر در مطالعه ای که بر سبک های معماری خاورمیانه ای و شمال آفریقا کرده متوجه نظم تکرار شونده تم هایی شده است که با تکرارهای خود نوعی هزارتوی زیباشناسانه را می آفرینند. او به جای کپی کاری صرف از عناصر مرئی معماری به نوعی زیباشناسی معنوی دست یافته است که معنای پنهان در پشت عناصر دیداری سازه ها را در طراحی های خود بازتاب داده است. به همین دلیل هم باید گفت یک طراح موفق ایرانی کسی است که تنها به چشمان خود اعتماد نکند. او به قلب خود و تاثیر هارمونیک کلیت سازۀ معمارانه بر آن هم توجه می کند. اقتباس با کپی کردن تفاوتی بنیادین دارد.

درونمایه ها در طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی

برای اینکه طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی به نوعی کلیشه آزار دهنده یعنی فقط تمرکز بر رنگ لاجوردی و موزاییک ها یا تکرار ملال آور کتیبه ها تبدیل نشود باید به گوهر معماری ایرانی توجه کرد. بارزترین ویژگی معماری ایرانی منطق عرفانی و ریاضی آن است. معمار ایرانی در واقع به دنبال بازآفرینی هندسه ریاضی خلقت در سازه خود است. یکی دیگر از ویژگی های معماری ایرانی درونگرایی آن است. فراموش نکنیم که پوشاک و معماری هر دو می کوشند ما را بپوشانند و در عین پوشیدگی، گوهر عمومی و مشترکمان را آشکار کنند. ما در عین اینکه از دیده ها پنهان می شویم همچون یک هویت از راه پوشاک و سازه خود را به جهان می شناسانیم.

زیر پوست معماری چه خبر است؟

زیر پوست معماری چه خبر است؟

برای اینکه ارتباط طراحی لباس با معماری ایران پیوندی هوشمندانه باشد و صرفا یک شبیه سازی غیر خلاقانه به چشم نرسد باید به زیر پوست معماری رفت. اگر بخواهیم معماری ایرانی را به درستی توصیف کنیم باید به چندین ویژگی ذاتی آن اشاره کنیم. هنر معماری ایرانی از تزئینات بیهوده می پرهیزد. همین ویژگی آن را در مقابل معماری پر جزئیات غربی مانند سبک روکوکو قرار می دهد. در نتیجه آن ویژگی معماری ایرانی که می تواند الهام بخش طراحان لباس قرار گیرد کمینه گرایی یا مینیمالیسم حساب شده آن است. این مینیمالیسم به دلیل ناتوانی معماران نیست بلکه بازتاب دهنده جهان بینی آنها است. از دید آنان همه چیز در جهان حساب شده است و هیچ چیز بیهوده نیست. هیچ چیز در جهان آفرینش فقط برای تزئین خلق نشده بلکه هدفی غایی در پشت آفرینش آن پنهان است.

انسان بنیادی و جهان بینی معمار ایرانی

یکی دیگر از ویژگی های معماری ایرانی که به طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی کمک می کند انسان بنیادی آن است. هر چیزی در این سازه های هوشمندانه با پیکره انسانی و نیازهای او همساز شده است. معماری تداوم نیازهای انسان است و به او کمک می کند. انسان باید در این سازه ها احساس آسودگی کند. رنگ ها نیز در این معماری به رابطه انسان و طبیعت اشاره می کنند. در معماری ایرانی رنگ ها نمادهایی از آسمان و زمینند. مثلا رنگ لاجوردی به آسمان و تعالی اشاره می کند. رنگ زرین به تجربه های روحانی و شهودها اشاره دارد. این رنگ ها در کنار قوس ها و خطوط منحنی سازه های ایرانی به احترام عمیق انسان ایرانی به راز پرشکوه جهان دلالت دارد.

رنگ ها در معماری ایرانی

 به طور کلی دو نوع رنگ در این شکل از معماری استفاده می شد: رنگ های معدنی و رنگ های جوهری. رنگ های معدنی مانند سفید آب قلع، سفید آب سرب و لاجوردند. رنگ های جوهری به طور عمده از گیاهان به دست می آمدند. این رنگ ها از حنا، روناس، نیل، مازو، گل کاجیره، اسپرک، پوست گردو و غیره گرفته می شدند.

شما نفر بعدی باشید!

چهره های موفق طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی

در طراحی لباس با الهام از معماری ایرانی، برخی از طراحان ایرانی به موفقیت های جهانی رسیده اند. از این میان می توان به کیوان خسروانی اشاره کرد که خود تجربه معمار بودن را در کارنامه خود دارد. از دیگر طراحان موفق ایرانی می توان به زوج رضا و بهار و همچنین آنا ثانی اشاره کرد. شما می توانید نفر بعدی باشید!